گزارش عملكرد معين

اقا معين شيرين عسل من هم كه مهد كودك رو با جديت و علاقه ميره و كلي چيز ياد گرفته و حسابي با دوستهاش خوش ميگذرونه. صدرا و ياسين رو بيشتر از همه دوست داره و اخيرا وقتي ميرم دنبالش ميگه " ساميار" و ميخنده  كه من فكر ميكنم ساميار رو توي خيابون ديده و بعد ميفهمم كه فقط ياد ساميار افتاده.اسم پرهام و هستي رو هم هر بار به عنوان دوستاش ميگه.در كل بيشتر به ماشين بازي تو مهد علاقه داره و همه تعريف هاش از مهد به همين خلاصه ميشه.سعي ميكنم هر وقت بتونم ساعت 12 برم دنبالش و بيارمش اداره پيش خودم.وگرنه تا 2/5 ميمونه مهد و وقتي ميرم دنبالش بايد حتما تاب و بعد سرسره و بعد الاكلنگ بازي كنه (كه اين روزها خيلي هم داغ هستند و هر روز تست دما هم انجام ميديم)وبعد رضايت بده و بياد خونه.

به محض اينكه وارد پاركينگ ميشيم هم ،سوار ماشين قرمزش ميشه و رانندگي ميكنه كه دست فرمون و دنده عوض كردنش هم واقعا عاليه و متعجبم ميكنه.

بعد از ورود به خونه هم كه جيغ زدن و كل كل كردنش با ماهور شروع ميشه.البته چند وقته كه ماهور برا ش كادو خريده مثلا سي دي يا جعبه وسايل نقاشي و...حتي ماشين قرمز رو هم گفتيم ماهور برات خريده براي همين يكم حساسيتش كمتر شده و كمتر با ماهور لج ميكنه.خدا رو شكر .ولي به محض اينكه من يا بابا با ماهور به هر دليلي دعوا كنيم باز هم برميگرده سر خونه اول و با ماهور با عصبانيت حرف ميزنه و دعوا ميكنه تا وقتي كه من ماهور رو بوس كنم و مطمين بشه كه من دوستش دارم كه يكم آروم تر بشه.

به دليل كمبود وقت من و بي حوصلگي من و بي خيالي بابا جون ،آقا معين هم بيشتر ساعاتش رو پاي سي دي ميگذرونه كه از اين بابت هم خيلي ناراحتم .اما ايشالا بعد از ماه رمضون يه فكر اساسي براش ميكنم.حداقل شبها ميبرمش بيرون.